Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Jesteśmy już w kraju. I my i nasze bagaże. Wprawdzie w walizce Jarka podejrzane wydały się muszelki, którymi obdarowałam Gości na pożegnaniu.
Wszystko zakończyło się jednak pomyślnie.
Za nami ponad 24 dni w Azji. Zobaczyliśmy aż 4 kraje i mamy dziesiątki zdjęć oraz dwa długie profesjonalne filmy.
Służyliśmy sobie radą i pomocą, biesiadowaliśmy wspólnie wieczorami, zwiedzaliśmy dzielnie kolejne stupy i odpoczywaliśmy wieczorami.
Podsumowując:
- za nami 17 lotów, z których najdłuższy trwał 11 godzin, a najkrótszy zaledwie 20 minut, nawet Ania polubiła latać,
- niestraszne nam już jedzenie pałeczkami, ćwiczyliśmy to na pojedynczych ziarnkach ryżu i fasolkach,
- wiemy co najlepsze jest na dolegliwości żołądkowe: mikstura Doktora Edka!,
- dzięki Staszkowi uwierzyliśmy w uczciwość pralni kambodżańskch,
- uczciwość potwierdził Zbyszek L, za którym dwukrotnie niesiono buty pozostawione umyślnie w pokojach,
- przetestowaliśmy wczesne wstawanie, ale wiemy, że można było wstawać jeszcze wcześniej jak to robili Ania i Włodek,
- poznaliśmy tajniki zegarków elektronicznych, temat ten został przegadany równie wnikliwie jak zasada budowy stup buddyjskich, tu prelegentami byli Zbyszek F., Mariusz i Staszek,
- udało się nam zniszczyć kilka dóbr dopasowanych do wymiarów i wagi azjatyckiej, my niedopasowani do tych kanonów, łamaliśmy krzesła, nawet łodzie (nie wymienię KTO),
- wszyscy polubiliśmy ryż, dużo ryżu, i mamy chwilowo nadmiar jajek w diecie,
- wydelegowaliśmy Włodka do oglądania Angkoru z góry w naszym imieniu, poprawił to Zbyszek F i Kasia,
- wiemy, że nie tylko azjatyckie stópki mogą być malutkie i śliczniutkie, Zosia udowodniła jak śmiesznie można nosić się w wersji mini,
- nasyciliśmy się szumem morza na kilka miesięcy, najwierniejsza falom była Marysia, zatopiona w lekturze delektowała się szumem i widokiem na plaży,
- poznaliśmy szereg pracujących z nami przewodników, skreśliliśmy pana Dziewięć, za to Pan Pi żartobliwie nazywany przez nas 3,14 bardzo spodobał się szczególnie Paniom, mało było atrakcyjnych Pań, pojawiła się jedna w Kambodży i na pewno Jej nie zapomnimy, wywołała u nas łzy opowiadając historię własnej rodziny,
- ujął nas Marek, nazywany też Karolem, kiedy wieczorami przy blasku księżyca recytował poezję, Och Karol!
Już nie możemy się doczekać kolejnego wspólnego wyjazdu!
