Wyprawa dzień po dniu

• Dzień 1

  Wylot z Polski

• Dzień 2

  Ushuaia – koniec świata Nasza wyprawa zaczyna się tam, gdzie kończy się świat. Dla jednych to koniec a dla innych początek niesamowitej przygody. Podróżnicy i odkrywcy właśnie tutaj zaczynają wyprawy na lądy odległe i nieodkryte. Ushuaia w Argentynie, uznawana za miasto położone najdalej na południu naszej planety, leży na skraju odległej i surowej krainy zwanej Ziemią Ognistą. To niewielkie, ale urocze miasteczko, otoczone majestatycznymi szczytami Andów i bezkresnymi wodami Kanału Beagle, stanowi miejsce rozpoczęcia naszej wielkiej przygody. Lądowanie w Argentynie, transfer taksówkami do hotelu. Spacer po miasteczku. Kolacja w jednej z tutejszych restauracji. 

• Dzień 3

  Ushuaia – początek przygody Po śniadaniu czas na zwiedzanie miasteczka. Lunch na lądzie. Po południu wchodzimy na pokład naszego statku ekspedycyjnego. Powoli opuszczamy Ushuaię, by żeglować wśród górzystych, dzikich brzegów Kanału Beagle – cieśniny oddzielającej archipelag Ziemi Ognistej od wysp Navarino i Hoste. Po drodze mijamy niewielkie wysepki zamieszkane przez lwy morskie i liczne ptactwo morskie. W blasku zachodzącego słońca płyniemy w stronę Falklandów.

• Dzień 4

  Skrzydlate życie wśród wiatrów zachodnich Drugiego dnia naszej wyprawy opuszczamy spokojne wody Kanału Beagle i wypływamy na otwarty ocean, wkraczając w obszar wiatru zachodniego, znanego żeglarzom jako westerlies. To właśnie tutaj, na rozległych, nieujarzmionych wodach południowego Atlantyku, zaczynamy prawdziwą morską przygodę w towarzystwie niezwykłych powietrznych mieszkańców. Wypatrzymy kilka gatunków albatrosów, które z gracją szybują nad falami, wykorzystując siłę wiatru. Wśród nich dostrzec można między innymi albatrosy wędrowne, uznawane za ptaki o największej rozpiętości skrzydeł na świecie. Petrele burzowe, fulmary, nurzyki i petrele nurkujące, będą nam towarzyszyć przez kolejne mile żeglugi. Obserwacja ptaków morskich na otwartym oceanie to prawdziwa przyjemność nie tylko dla wielbicieli ornitologii.

• Dzień 5

  Wyspy Carcass i Saunders – odkrywamy Falklandy W kolejnym dniu dotrzemy na Falklandy – wyspy o które toczyła się wojna między Wielką Brytanią a Argentyną w 1982 roku na zawsze zapisując się na kartach historii. Falklandy to raj dla miłośników przyrody, gdzie natura jest naprawdę dzika, ale jednocześnie łatwo dostępna i pozwala na bliskie spotkania z mieszkańcami wysp. Żyje tutaj wiele gatunków ptaków, a szanse na zobaczenie delfinów Peale’a i delfinów Commersona w okolicznych wodach są bardzo duże. Podczas tej części rejsu, czeka na nas szereg unikalnych miejsc i nieskazitelnie dziewicza przyroda. 

  Carcass – wbrew temu, co mogłaby sugerować jej nazwa (carcass - zwłoki), wyspa Carcass tętni życiem i jest doskonałym miejscem do obserwacji fauny. Wolna od drapieżnych gryzoni jest prawdziwym rajem dla ptaków, które mają tutaj sprzyjające warunki do życia. Można tu spotkać lęgowe kolonie pingwinów magellańskich i gentoo, a także liczne brodźce i ptaki śpiewające, takie jak wróble Cobba czy ptaki trawiaste, które wprowadzają dodatkowy koloryt w tym pięknym, naturalnym zakątku. Wyspa Carcass to prawdziwa gratka dla miłośników ptaków, oferując spotkanie rzadkich, endemicznych gatunków.

  Saunders – to jedna z większych wysp archipelagu Falklandów. Jest zamieszkana i użytkowana rolniczo nieprzerwanie od 1948 roku. Połączenie dziewiczej przyrody z działalnością ludzką stworzyło tu wyjątkowy krajobraz. Wyspa jest domem dla imponujących albatrosów czarnoskrzydłych, które lądując są zabawnie niezdarne wykonując w powietrzu majestatyczny taniec. W tym samym miejscu można spotkać imperialne kormorany, które tworzą lęgowiska na klifach wyspy, oraz urocze pingwiny skaczące, które zaskakują swoim wyjątkowym zachowaniem. Dodatkowo na wyspie żyją również pingwiny królewskie, magellańskie i gentoo.

• Dzień 6

  Port Stanley – stolica kultury Falklandów Kolejny dzień naszej wyprawy zaprowadzi nas do najbardziej urokliwego i zarazem najważniejszego miasta archipelagu – Port Stanley, zamieszkałego zaledwie przez ok. 2100 osób. Stolica Falklandów i centrum tutejszej kultury ma w sobie urok epoki wiktoriańskiej – można tu znaleźć kolorowe domki, zadbane ogrody i puby w angielskim stylu. Leniwie i jakby wolniej toczy się tutaj życie. Port Stanley ma nie tylko niepowtarzalny klimat, ale też fascynującą historię. W pobliżu do dziś stoją XIX-wieczne klipery – ponad stuletnie żaglowce, będące niemymi świadkami trudów z jakimi zmagali się żeglarze w XIX wieku. Warto również odwiedzić niewielkie ale interesujące muzeum, które opowiada historię od początków osadnictwa po wojnę o Falklandy. Angielska osada na końcu świata – takie wspomnienie zostanie w pamięci po odwiedzeniu Port Stanley.

• Dzień 7-8

  W stronę Georgii Południowej – ponownie na oceanie Opuszczamy Falklandy i wypływamy na szerokie wody Oceanu Atlantyckiego, kierując się ku jednej z najbardziej dziewiczych i spektakularnych wysp na świecie – Georgii Południowej. Podczas tych dwóch dni rejsu mamy okazję doświadczyć wyjątkowego zjawiska przyrodniczego, jakim jest przekroczenie Antarktycznej Konwergencji. To naturalna granica pomiędzy cieplejszymi wodami umiarkowanymi a zimnymi wodami antarktycznymi. W ciągu kilku godzin temperatura powietrza i wody gwałtownie spada. W tym miejscu zderzające się masy wodne wypychają na powierzchnię bogate w składniki odżywcze wody głębinowe, co przyciąga tysiące morskich stworzeń oraz całe gromady ptaków. Z pokładu można podziwiać majestatyczne albatrosy, szybujące burzyki i petrele, priony oraz wydrzyki patrolujące przestrzeń wokół statku. To doskonały czas na relaks na widokowym pokładzie i fotografowanie ptaków w ich naturalnym środowisku, na tle bezkresnego oceanu.

• Dzień 9-12

  Georgia Południowa – w królestwie pingwinów i lodowców Po opuszczeniu otwartego oceanu wpływamy w rejon Georgii Południowej – wyspy owianej legendą wielkich odkryć i dawnych stacji wielorybniczych. Pojawienie się na horyzoncie majestatycznych, ośnieżonych gór i błyszczących lodowców budzi zachwyt. Program na najbliższe dni będzie elastyczny, bo w tych rejonach to pogoda rozdaje karty. Jeśli nic nie stanie na przeszkodzie w programie mamy:

  Fortuna Bay – malownicza równina u wylotu lodowca Fortuna jest domem dla licznych kolonii pingwinów królewskich oraz fok. Pingwin królewski to drugi pod względem wielkości po pingwinie cesarskim, barwny ptak, który tak bardzo różni się wyglądem od swoich własnych piskląt, że niegdyś uważano je za odrębny gatunek. Fortuna Bay to również sceneria jednej z najsłynniejszych wypraw ratunkowych w historii eksploracji Antarktyki. Być może uda nam się podążać śladami sir Ernesta Shackletona na ostatnim odcinku trasy do opuszczonej osady wielorybniczej Stromness. Szlak wiedzie przez górską przełęcz za Wodospadem Shackletona, a część terenu jest podmokła, więc warto być przygotowanym na przeprawę przez kilka strumieni.

  Salisbury Plain, St. Andrews Bay, Gold Harbour – w tych miejscach znajdują się nie tylko trzy największe kolonie pingwinów królewskich na Georgii Południowej, ale i jedne z największych na świecie plaż lęgowych dla antarktycznych uchatek. W grudniu i styczniu na wyspie rozmnażają się dosłownie miliony osobników. To czas intensywnych godów, walk samców i narodzin młodych. Dziesiątki tysięcy pingwinów królewskich pokrywają plaże niczym żywy kobierzec, a uchatki i słonie morskie prowadzą wokół nich swoje codzienne życie. W szczycie sezonu pojawiają się także młode samce słoni morskich oraz tzw. weaners – młode słonie morskie pozostawione już samym sobie. W tym czasie należy uważać, gdzie stawia się kroki i zachować spokój na plażach.

  Grytviken – w tej opuszczonej stacji wielorybniczej pingwiny królewskie spacerują po ulicach, a słonie morskie wylegują się wszędzie, jakby były gospodarzami tego miejsca – bo w zasadzie są. Warto zatrzymać się przy grobie Shackletona i odwiedzić kameralne, ale niezwykle ciekawe muzeum, które opowiada o dziejach wyspy, wielkich wyprawach polarnych i losach ludzi, którzy rzucili wyzwanie Antarktydzie. Po południu tego dnia, w zależności od warunków pogodowych, wyruszymy na południe w kierunku Wysp Orkadów Południowych.

• Dzień 13

  Kierunek południe – w stronę lodowego królestwa Kolejny dzień naszej morskiej przygody oznacza dalszą podróż na południe ku jeszcze dzikszym i bardziej surowym wodom Antarktydy. W miarę jak oddalamy się od Georgii Południowej, zaczynamy dostrzegać coraz więcej kry i dryfujących pól lodowych. Ta naturalna granica między otwartym oceanem a lodowym światem Antarktydy przyciąga wiele ptaków morskich podążających za statkiem. Dołączają do nich wydrzyki polarne i śnieżne petrele. Świetna okazja żeby spokojnie przyjrzeć się tym gatunkom i wyciszyć umysł wpatrując się w bezkresną biel.

• Dzień 14

  Malownicze widoki Orkadów Południowych Po dniach żeglugi przez lodowate wody Antarktyki docieramy do archipelagu Orkadów Południowych, jednego z najbardziej odległych i surowych miejsc na Ziemi. W zależności od warunków pogodowych oraz obecności pokrywy lodowej zaplanowana jest wizyta w niezwykłym miejscu – Orcadas Base, argentyńskiej stacji badawczej położonej na wyspie Laurie. To najstarsza stała stacja na Antarktydzie, działająca nieprzerwanie od 1904 roku. Jej personel z radością nas powita, przybliży codzienne życie i pracę w jednym z najbardziej ekstremalnych miejsc na naszej planecie. Z tarasu widokowego roztacza się spektakularny widok na monumentalne lodowce i błękitne zatoki pokryte dryfującym lodem. Jeśli warunki nie pozwolą na wizytę w Orcadas Base, alternatywnie planowane jest zejście na ląd w przepięknej, osłoniętej zatoce Shingle Cove na wyspie Coronation. To miejsce otoczone stromymi klifami i polami śnieżnymi przyciąga liczne ptaki morskie i foki antarktyczne, które można obserwować z bliska w ich naturalnym środowisku.

• Dzień 15-16

  Wkraczamy na Antarktydę Przed nami jeden z najbardziej ekscytujących momentów całej wyprawy – rejs przez lodowate wody Antarktydy wśród majestatycznych gór lodowych, których białe i błękitne formy tworzą niepowtarzalny krajobraz, niczym z innej planety. Podczas tej morskiej przeprawy nie zabraknie emocji – na trasie często pojawiają się ogromne płetwale zwyczajne, drugie co do wielkości zwierzęta na Ziemi, które majestatycznie wynurzają się z wody, prezentując swoje charakterystyczne grzbiety i potężne uderzenia ogonem. To także najlepszy czas, aby wypatrzyć petrele antarktyczne – eleganckie, śnieżnobiałe ptaki szybujące nad falami. Ich obecność zwiastuje, że zbliżamy się do antarktycznego kontynentu. W zależności od panujących warunków pogodowych, planujemy rozpocząć pierwsze aktywności na Antarktydzie w godzinach popołudniowych. To moment, w którym raz pierwszy poczujemy prawdziwą bliskość z Antarktydą – ostatnim dziewiczym kontynentem na Ziemi.

• Dzień 17-18

  Zapierająca dech w piersiach Antarktyda Przed nami kulminacyjny moment ekspedycji – wkroczenie na wody Antarktydy. Jeśli pozwolą na to warunki lodowe, nasz statek wpłynie do legendarnego Morza Weddella, znanego z największych na świecie stołowych gór lodowych. Te monumentalne, białe ściany o geometrycznych kształtach to prawdziwy cud natury, zwiastujący dotarcie na dziewicze wody wschodniej części Półwyspu Antarktycznego. Wśród planowanych miejsc odwiedzin jest Wyspa Paulet, słynąca z jednej z największych kolonii pingwinów Adélie, które tłumnie gniazdują na kamienistych plażach i skalistych zboczach wyspy. Możemy także zawitać w pobliże Brown Bluff – malowniczego klifu o czerwonawych ścianach wznoszącego się nad zatoką skutej lodem Cieśniny Antarktycznej. Być może właśnie tutaj uda się nam postawić stopę na stałym lądzie Antarktydy. Dla uczestników wyprawy to wymarzony długo wyczekiwany moment – symboliczny i emocjonujący. Jeśli warunki nie pozwolą na wpłynięcie do Morza Weddella od wschodu, statek obierze kurs na Wyspę Słoniową i wpłynie do Cieśniny Bransfielda, pomiędzy Wyspami Południowymi Szetlandami a Półwyspem Antarktycznym. Stamtąd możliwa będzie próba dostania się do Cieśniny Antarktycznej od północnego zachodu. Widoki podczas żeglugi tymi wodami zapierają dech w piersiach – ostre szczyty gór lodowych, dryfujące kry i nieprzewidywalna przyroda Antarktydy tworzą niezwykły spektakl. Przy sprzyjających warunkach statek może popłynąć jeszcze dalej na południe do Cieśniny Gerlache’a, słynącej z najpiękniejszych antarktycznych krajobrazów. Decyzja o rozpoczęciu drogi powrotnej przez Przylądek Drake’a będzie uzależniona od prognoz pogody i stanu morza, które w tych szerokościach geograficznych potrafi być nieprzewidywalne. 

• Dzień 19-20

  Znajome wody, znajomi skrzydlaci towarzysze Wyprawa powoli zbliża się do końca, a nasz statek ponownie wkracza na rozległe wody legendarnej Cieśniny Drake’a. Podróż powrotna wcale nie oznacza samotnej żeglugi. Podczas przeprawy ponownie towarzyszy nam ogromne bogactwo ptaków morskich, które pamiętamy z rejsu na południe. Tym razem jednak wydają się nam już trochę bardziej znajome – albatrosy, petrele burzowe, fulmary i nurzyki, też zdają się rozpoznawać nasz statek. Te dwa dni to również czas na podsumowanie wyprawy, dzielenie się wrażeniami z innymi uczestnikami i ostatnie wspólne wieczory na pokładzie. Nasza antarktyczna przygoda powoli dobiega końca.

• Dzień 21

  Tam i z powrotem do Ushuaia Każda, nawet najwspanialsza wyprawa ma swój kres. Dziś nasz statek po raz ostatni cumuje w Ushuaia, na krańcu świata, tam, gdzie wszystko się zaczęło. Choć nadszedł czas rozstania z pokładem, załogą i nowo poznanymi towarzyszami podróży, zabierzemy z tej ekspedycji coś znacznie cenniejszego niż pamiątki czy zdjęcia – wspomnienia o dziewiczych krainach, dzikiej przyrodzie, wielkich przestrzeniach, wszechogarniającej ciszy i bezkresnej bieli – cudach natury, których coraz mniej na naszej, zmieniającej się bezpowrotnie, planecie. Transfer do hotelu na lądzie. Podsumowanie wyjazdu podczas ostatniej kolacji w Argentynie. 

• Dzień 22

  Ushuaia – powrót do Polski Transfer na lotnisko i powrót do Polski.  

• Dzień 23

  Lądowanie w kraju i zakończenie wyprawy