Estera Hess - podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Przed zachodem słońca dopływamy do wyspy Rinca, na którą schodzimy w poszukiwaniu smoków z Komodo. Spacer w promieniach zachodzącego słońca bardzo sie nam podobał. Jednak niestety nie udało się zobaczyć zbyt wielu waranów. Lipiec jest dla nich miesiącem godowym i wtedy nie reagują nawet na umyślnie podrzucaną przez opiekunów parku padlinę. Oddalone od tras pieszych pozostają przez dobre 3 miesiące w ukryciu. Nie było jednak całkiem źle. Widzieliśmy kilka okazów nieopodal chatek samych opiekunów. Mamy jednak niedosyt i po naradzie wojennej na łodzi decydujemy się na powtórkę trekkingu następnego dnia wcześnie rano.
Noc na pokładzie była niesamowita. Niebo bardzo gwieździste. Szargał nami wprawdzie całkiem niemały wiatr i część z nas spała otulona na mumię, ale i tak było warto. Wczesnym rankiem wcale nie byliśmy tacy ochoczy do wstawania. Jednak wybraliśmy się na zapowiadany trekking po wyspie. Dostaliśmy innego przewodnika. Ten okazał się pełen zapału i ambicji. Smoków jednak jak na lekarstwo. Gdzieś z daleka wypatrzyliśmy jednego, potem znowu pojawił się bawół. Była nawet kobra. O niej zbyt wiele napisać nie mogę bo stchórzyłam i nie poszłam jej oglądać. Że była wiem na pewno, bo widziałam zdjęcia Tomka i nagranie Bożki. Kiedy wydawało się nam, że już nic ciekawego nie zobaczymy, prawie w drodze powrotnej udało się nam wypatrzeć jednego smoka. Przy domkach za to było ich więcej. Pora śniadaniowa. Uff, jednak było warto. Wracamy na łódź. My też na śniadanie. Potem nurkowanie z rurką. Tu rafa jest bajkowa. Mnóstwo pięknych koralowców, ukwiałów i niesamowite bardzo kolorowe rybki.
Popołudniem druga wyspa tym razem samo Komodo. Wszyscy mimo upału schodzimy na ląd w poszukiwaniu smoków. Na pierwszej polanie trzy z nich przemykają przed nami przecinając nam dróżkę. Potem dzielimy się na dwie grupy wybierając dwie różne trasy: średniodługą i krótką. My na trasie średniej wraz z Ewą, Krysią i Tomkiem widzimy w krzakach jednego małego smoka. Spotykamy się na łodzi. Koniec smoków - teraz czas na pływanie i sjestę. A wieczorem wielkie nietoperze. Nie chce się nam wierzyć, że o jednej konretnej porze za swoim przewodnikiem w poszukiwaniu jedzenia będą za chwilę przelatywać nad naszymi głowami. Nikt nie chce też uwierzyć, że to coś nad nami z rozpiętymi skrzydłami przypominające bardziej latającego psa albo lisa to rzeczywiście nietoperz. Obserwujemy je z bliska. Nie ma wątpliwości - to jest jednak nietoperz. Pierwszy, drugi, trzeci, dziesiąty, setny ... i tak do kilkudziesięciu tysiecy sztuk. Niesamowite zakończenie naszej wycieczki. Po zachodzie słońca urzędujemy jeszcze chwilę na górnym pokładzie i szykujemy sobie legowiska na dziobie łodzi. Tej nocy pogoda bezwietrzna.
Obiecane ostatnie nurkowanie. Bożka specjalnie dla nas motylkuje. Krysia nie może wyjść z wody. Ten kolor i ta rafa! Ale czas na Komodo dobiega końca. Ostatnie pamiątkowe zdjęcia i płyniemy do portu. Stamtąd na lotnisko. Wcześniej żegnamy się z załogą. Lądujemy po raz kolejny na Bali. Niespodzanka - pogoda bezsłoneczna i mocno wietrzna. Odpoczywamy w hotelu. Nadrabiamy zaległości. Wieczorem kolacja tym razem w restauracji z widokiem na zatokę. Jak zwykle śmiejemy się z potknięć naszych kelnerów. Mają problemy z przyjęciem zamówienia, potem z jego zapamiętaniem i wreszcie realizacją.
Ostatni dzień spędzimy na błogim lenistwie. Tomek wybiera się na nurkowanie. Część plażuje. Potem trochę czasu na zakupy. I to było naszą zgubą. Bo Ewa zachorowała na piękne duże rzeczy, ale to choroba zakaźna i dopadła także Beatę. Efektem były dwa obrazy następnego dnia. Wieczorem tradycyjnie podziekowania, pożegnanie i kolejne urodziny. To fenomen tego wyjazdu: jest nas ÓSemka. I po raz trzeci obchodzimy urodziny. Tym razem Jubilatem jest Darek. Troszkę przyspieszyliśmy Jego właściwe święto, ale w dniu urodzin lądować będziemy w Warszawie i zapewne nie będzie zbyt wiele czasu by odpowiednio je uczcić. Stąd impreza dzisiaj. Wyjątkowy tort dla Darka. Specjalność balijska: nadziewany kaszą i imbirem prosiak. Urzędujemy długo przy naszej bardzo obfitej kolacji. Nie możemy więcej, a jeszcze tego spróbujemy, to skubniemy, i na koniec obowiązkowo deserek i owocki.
Pieszo wracamy do hotelu - wykańczamy nasze zapasy. Jutro niestety nasza przygoda dobiega końca. Przed nami długi lot do kraju z przesiadkami w Dżakarcie, potem międzylądowaniem w Kuala Lumpur i ostatnią przesiadką w Amsterdamie. Na lotnisku walczymy z naszym znacznym nadbagażem - niestety konieczność płacnia za nasze pamiątki popsuła na chwilę nam humor i ciut napięła nasze wypracowane przez trzy tygodnie relacje. Ale już na wysokości Malezji było znowu ok.
Teraz pracujemy nad naszymi zdjęciami. Szykujemy spotkanie powycieczkowe i marzy się nam wystawa. Szukamy odpowiedniego pomieszczenia, w którym moglibyśmy zaprezentować swoje przeżycia i opowiedzieć o "Dzikich Ludożercach".
Wracamy dumni, że udało się nam dotrzeć do naprawdę dzikich i nietkniętych oraz nienaznaczonych przez masową turystykę zakątków.
"Misja Wino w Andaluzji. Wyjazd taki, że żal wyjeżdżać. "
"Jesteśmy ciągle pod wrażeniem wspaniałej wyprawy do Toskanii pod kierunkiem Ani. Wszystko było bardzo dobrze zorganizowane. Ciekawa trasa, urozmaicona wizytami w winnicach, lanczami i kolacjami przygotowanymi tylko dla nas przez gospodarzy. Wspominamy doskonałą atmosferę. "
"Misja Wino w Andaluzji. Jesteśmy z mężem pod wrażeniem profesjonalizmu Ani i Ani, a gdyby nie pełne autentycznej pasji i wiedzy o Andaluzji prowadzenie imprezy, to nie byłoby to... "
"I to już jest koniec lankijskiej przygody. Dziękujemy za perfekcyjną organizację. Do następnego razu!"
"Wyjątkowa właścicielka, wyjątkowe biuro, wyjątkowy serwis, rewelacyjna oferta. Tak trzymać. "
"Naturę Islandii zawsze chciałam zobaczyć. Propozycja i program wyjazdu z ESTA TRAVEL były dokładnie tym, w czym chciałam wziąć udział. Islandia wyspa lodu i ognia - lepiej nie można jej opisać. Po prostu skrajności. Trasa długa do przejechania, niewiele dni. Estera z pozytywnym nastawieniem do ludzi i podróży pomimo niesprzyjającej pogody, potrafiła przybliżyć nam wyspę, jej naturę, mieszkańców. Świetna organizacja! Dzięki za to, co widziałam!"
"Kolejna świetnie zorganizowana impreza poprzez logistykę, pięknie "skrojony" program i znakomicie realizowany przez Esterę. Hotele otoczenie miejscowi przewodnicy i miejsca które odwiedzaliśmy - fantastyczne. Nie spodziewaliśmy się takich uroków kraju. Ja ponieważ jestem z Mazur dostąpiłem zaszczytu i obroniłem honor grupy łowiąc piranię, ciekawy punkt programu ale bezpieczny. W ogóle mimo zagrożenia o jakim się słyszy nie odczuwaliśmy tego bezpośrednio. Kolejny raz się nie zawiedliśmy, dzięki!"
"Sudan to było nie lada wyzwanie! W ogóle nie był na mojej liście 'must visit', ale wizja wspólnego wyjazdu z Esterą Hess ESTA TRAVEL na przetarcie szlaku w kompletnie nieznane obszary sprawiła, że długo się nie zastanawiałam;) Wrażenia ogromne, olbrzymi kraj, kompletnie inna rzeczywistość, zupełnie obce nam problemy tamtejszej ludności... Super fajne jest to, że z ESTA TRAVEL widzimy, jak naprawdę wygląda życie w totalnie odmiennych kulturach, religiach i strefach klimatycznych. To jest zwiedzanie poza przetartymi już szlakami, poza 5-cio gwiazdkowymi hotelami. To jest podróż i przygoda! Ja to uwielbiam! Ładuję wówczas swoje akumulatory. Na pewno jeszcze nie raz skorzystam z oferty ESTA TRAVEL!!!! "
"My jeździmy dużo, ale ta wyprawa "Misja Wino" przebija wszystkie inne. Zorganizowana dla małej grupy i zorientowana na poznanie lokalnych atrakcji przygotowanych przez gospodarzy daje niezapomniane wrażenia. Długo będziemy te wyprawę wspominać i mamy nadzieję, że uda nam się wpisać kolejna z Pani programu do naszych planów wycieczkowych."
"Jestem po Ugandzie. Piękny kraj, piękna wyprawa, piękna organizacja wyprawy. Poza tym rzecz szalenie istotna daleko od domu - poczucie bezpieczeństwa i beztroska - wszystko podane na tacy. Komfort podziwiania rzeczywistości ugandyjskiej takiej jaka jest z zabezpieczeniem wygód, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni - świetne noclegi, jedzenie, dojazdy itp. Polecam sceptykom myślącym, że niemożliwe jest połączenie "dzikości" kraju z naszymi potrzebami ludzi Europy. Wart uwagi jest też talent organizatorki do scalania grupy."
"Co do samej organizacji wyprawy to nic nie nawalało. Estera wybierała zawsze najlepsze hotele w danym mieście, a w nich mieliśmy zwykle najlepiej położone pokoje – np. na Boracay mieliśmy wielki apartament w hotelu bezpośrednio przy pięknej szerokiej białej plaży. W dużym oknie salonu stała wanna z widokiem na szafirowe morze i biały piach. W samolotach mieliśmy z reguły wybrane przez nas miejsca (z przodu), zrobioną przez internet odprawę i tam gdzie można zarezerwowane posiłki według preferencji. Podsumowując: Ważne jest GDZIE się jedzie, ale równie ważne z KIM. Tym razem mieliśmy szczęście jadąc na Filipiny z Esterą – ha ha!"
