Papua 19.06 - 9.07.2008

Jesteśmy na dzień przed naszym wylotem do Irian Jaya. Nie łatwo było najpierw opracować program, potem znaleźć korzystne cenowo i czasowo połączenia lotnicze i najtrudniej zebrać Grupę Amatorów niecodziennych przygód. I choć raz nas bywało więcej, na koniec nas ubyło, i choć termin nie pasował do naszych rocznych grafików - Najwytrwalsi zostali i jutro lecimy.

Wczoraj i dzisiaj gorąca linia...

Na lotnisku byliśmy już sporo przed czasem, Tomek dotarł jako ostatni i mogliśmy udać się do odprawy. Wspominając ostatnie przygody z przelotami, różnymi liniami i lotniskami tym razem bez żadnych niespodzianek, za to bardzo długo. Najpierw lot z Warszawy do Amsterdamu, potem długi lot do Dżakarty z międzylądowaniem w Kuala Lumpur. W Dżakarcie mimo dość wczesnej pory było już całkiem ciemno. Odebraliśmy nasze...

Przez chwilę udało mi się  jednak zająć moich Kolegów kolacją nad wodą. Małe stoliczki, świeczki na stołach, owoce morza z grilla. Bajkowo. A do tego jubileuszowe urodziny Mili i sto lat, prezenty, tort! Nawet grupa grajków tylko dla nas.

Jesteśmy teraz w hotelu. Przepakowujemy rzeczy z walizki do małych plecaków. Musimy spakować się  na 12 nocy. O 2.30 w nocy lecimy z Bali do...

Czas na lunch. Po raz pierwszy mamy okazję popróbować lokalnych specjałów. Królują na stole wielkie kraby. Okazuje się, że mam w grupie kompana do jedzenia owoców morza. I całe szczęście, bo dzięki Tomkowi sterta skorupek piętrzy się nie tylko przede mną. Prócz tego obowiązkowo ryż i makaron. I oczywiście pyszna zupa. I tak zostanie już do końca. Jedzenie jest tu po prostu...

I mamy pierwszą historię. Bohaterką jest Ewa i Jej okulary. Pierwszy dzień u Asmatów i okulary Ewy lądują w toalecie. Ewa jak nigdy nic wychodzi i chwali się zdarzeniem Tomkowi. Ten odsyła Ją naprędce po okulary, przekonując, że będą Jej niezbędne. Za paczkę papierosów ma nakłonić tubylców na wyjęcie okularów. Ostatecznie to ja zarobiłam paczkę papierosów ratując okulary Ewy. Łatwo się...

Wyprawa do toalety to długa droga. Najpierw ciemny i zadymiony Dom Mężczyzn, ostrożnie bo belki nie wszystkie są tak samo stabilne. Potem trap i zejście na pomost. Wreszcie domek. Przyznajemy się bez bicia, że jak zrobiło się już całkiem ciemno to nieco skracaliśmy sobie tę drogę. Toaleta na sucho w moskitierze. Jeszcze nie jesteśmy przyzwyczajeni. Ale jutro będzie lepiej. Wreszcie staramy się zasnąć. Czujnie...

Szykujemy się znowu do długiego płynięcia. Zgodnie z przepowiednią przewodnika dzisiaj także 4 godziny. Rozsiadamy się wygodnie. Jakie zaskoczenie, kiedy po mniej więcej czterdziestu minutach dobijamy do brzegu i okazuje się, że to już i tu zostajemy na noc. Cóż jak widać u Papuasów czas jest pojęciem względnym.

Kawet to nasza kolejna noclegownia. Tym razem już z wody wioska wydaje się dużo...

Za chwilę sprawa się wyjaśnila. Całej żeńskiej części wioski zlecono opiekę nad nami. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że wioska maleńka i do oglądania niewiele. Za kilka minut mieliśmy się jednak przekonać po co nam asysta. Kawet była zbudowana na palach ale nie posiadała żadnych drewnianych mostków ani trapów. Gdzieniegdzie rozłożone były przypadkowe gałęzie albo konary. Gdzie indziej tylko...

Sago gotowe, teraz zostanie przeniesione na paleniska wewnątrz chaty i tam zrobi się z nich wałeczki lub placki. Zakodowaliśmy, że miazga płukana była wodą z rzeki. Tomek być może zwiększy nam dzisiaj porcję odkażacza. (był nieugięty). Aż trudno sobie wyobrazić że jeszcze przed 50 laty, to właśnie z takim samym sago mieszano mózg ofiar kanibali i formując wałeczki przygotowywano posiłek dla całej wioski...

Wódz wita nas przez podanie ręki na pomoście. Zapraszają nas do Domu Mężczyzn. I znowu budują nam specjalny trap i balustradę abyśmy mogli wejść do wnętrza budynku. Przedstawieni nam zostają oficjalnie dwaj wodzowie, jeden młodszy, który stoi na czele całej wioski i drugi starszy odpowiedzialny za wszelkie uroczystości kulturalne i pielęgnowanie tradycji. Sam dom wydaje się być bardziej stabilny. Przed...

Na specjalne życzenie Tomka udaje się nam namówić wodza aby Papuasi przewieźli nas swoimi łódkami. Asmaci słyną między innymi z tego, że pływają na stojąco. W swych tradycyjnych strojach i w świetle zachodzącego słońca wyglądają fenomenalnie. Gorzej z nami. Podpływają dwie łodzie. Ewa rezygnuje od razu. Krysia próbuje ustać w łódce ale ostatecznie zostaje na brzegu. My wsiadamy. Wcale nie jest...

Znad gąszczu zieleni słychać w oddali furkot silnika awionetki. Na placu poruszenie. Nie jesteśmy jedynymi pasażerami. Wokół nas mnóstwo miejscowych oferujących swoje usługi jako tragarze. Prócz tego mnóstwo dzieciaków hasających w wodzie i kałużach. Niewzruszenie trwa handel na miejscowym targowisku. Trochę zieleniny, storczyki. Wreszcie awionetka ląduje. Przez otwarte drzwi wysypuje...

Wjeżdżamy do wioski. Nasi przewodnicy starają się zasięgnąć języka u wodza zostawiając nas na pożarcie przez tumult dzieciaków. Oczywiście wszyscy zachęcają nas do robienia sobie zdjęć. Wreszcie zapada decyzja: najpierw lunch potem ceremonia.

Nasza wizyta zbiegła się z bardzo smutnym wydarzeniem w wiosce. Wczoraj zmarła jedna z ośmiu żon wodza wioski. Przez chwilę nie było wiadomo czy w tych...

My śledziliśmy losy naszej świnki. Na macie pod daszkiem rozłożono świeże zielone liście, na nich ułożono zwierzaka. Ostrym nadzwyczaj bambusowym nożem obcięto śwince ogon oraz uszy. Te miały zostać przeznaczone w ofierze dla bogów. Jeden z mężczyzn zawodził i przemawiał nad świnką z twarzą zwróconą w stronę nieba. To miała być rozmowa z Bogami. Pośrodku wioski rozpalono całkiem spore ognisko. Kiedy było...

Tuż obok sekcji warzywnej i owocowej mnóstwo sprzedawców mięsa. Najpierw panowie z rybami. Mają je powiązane na pęczki. Wszystkie pochodzą z lokalnych rzek. Na drugiej stronie na specjalnych matach leży poćwiartowane mięso wieprzowe. A kawałek dalej żywe świnki. Z ciekawości pytamy sprzedawców o cenę zwierzaków. Pamiętając, że dla Dani świnka jest niczym złoto. Ceny wahają się w zależności od...

Budzimy się dość wcześnie, bagaże spakowane, śniadanie. Żegnamy się z bardzo miłą obsługą i przejeżdżamy na lotnisko w Wamenie. Nadajemy nasze bagaże i lecimy do Jayapury. To największe miasto w Papui Zachodniej. Nie witają nas tu już mieszkańcy jak wcześniej. Nikt nie chodzi tu w tradycyjnych strojach. Brakuje nam serdeczności i domowej atmosfery. W drodze do hotelu zwiedzimy pomnik Mc Arthura, wyspę, gdzie można nabyć...

Przed zachodem słońca dopływamy do wyspy Rinca, na którą schodzimy w poszukiwaniu smoków z Komodo. Spacer w promieniach zachodzącego słońca bardzo sie nam podobał. Jednak niestety nie udało się zobaczyć zbyt wielu waranów. Lipiec jest dla nich miesiącem godowym i wtedy nie reagują nawet na umyślnie podrzucaną przez opiekunów parku padlinę. Oddalone od tras pieszych pozostają przez dobre 3...