Estera Hess - podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Opuszczamy teren przy Parku Krugera. Ale mieliśmy farta z pogodą. Dzisiaj niebo zasnute ciemnymi chmurami i siąpi deszcz. Lepiej jednak było oglądać zwierzaki w pełnym słońcu. Dzisiaj przed nami przejazd do Hluhluwe. Zanim jednak tam dotrzemy musimy pokonać kawał drogi. Nawet na kilka godzin wjedziemy do Swazilandu – drugiego co do wielkości państewka w Afryce. Oczywiście czeka nas najprawdziwsza odprawa graniczna. Jesteśmy odsyłani z jednego okienka do drugiego. Wreszcie stoimy we właściwym ogonku. Załatwiamy wszelkie formalności wyjazdowe, żegnamy się z RPA, Musimy przemaszerować kawałek do okienka, gdzie zostaniemy opieczętowani stemplem ze Swazilandu. Wszystko gotowe. Możemy wjeżdżać do nowego dla nas kraju. Przy granicy pogoda jak w RPA. Na przemian raz słońce, raz deszcz. Ludzie byli nami na granicy bardzo zainteresowani, podpytywali skąd jesteśmy, dokąd jedziemy, jak się nam podoba w Afryce. Swaziland niewiele różni się krajobrazowo od krain towarzyszących nam po stronie RPA. Więcej tu bydła i trzciny cukrowej. Na wysokości stolicy toniemy w gęstych chmurach i mgle. Po omacku jedziemy przed siebie.
Postanawiamy cos przekąsić. Wynajdujemy restaurację przy drodze i zamawiamy dania. Czekamy bardzo, bardzo długo. Za to jedzenie smaczne. W restauracji spotykamy oficjeli, a przed budynkiem auto rządowe korpusu dyplomatycznego z flagą Tanzanii. Dowiadujemy się, że pan ambasador właśnie je obiad. W tym samym czasie pan ambasador zagaduje Wacka i wypytuje Go o szczegóły naszej podróży. Przy wyjściu z restauracji zostawi nam swoją wizytówkę i zaprosi do siebie. Jest ambasadorem Tanzanii w Mozambiku i Swazilandzie, a dzisiaj właśnie jadł obiad w drodze do hotelu.
Poszerzamy krąg naszych znajomości, które nie wiadomo kiedy i gdzie mogą się nam przydać. Czas na nas. Pochmurny dzień zdaje się chylić ku końcowi. A my chcemy koniecznie odwiedzić jakąś oryginalną wioskę w Swazilandzie. Oglądamy bacznie małe domki i szukamy kilku, przy których widać ludzi. Z ulicy zagadujemy spacerujące dzieci. Jak tylko zatrzymamy się na skraju drogi jak grzyby po deszczu pojawiają się wokół nas dzieciaki. Ustalamy jednak jeden plan gry i wybieramy się do małego domku w głębi pola. Po piachu, błocie docieramy do maleńkiego domku. Wśród zgromadzonych dzieciaków rozdzielamy nasze słodycze, zabawki, długopisy, kredki. Wszyscy wyraźnie zainteresowani są naszą obecnością. Jedna z dziewczyn opowiada nam o swoich losach i pokazuje wnętrze maleńkiej chatki, gdzie w jednym pomieszczeniu jest wszystko co najpotrzebniejsze. Na zewnątrz kuchnia – królestwo. Tylko kawałek beczki i blachy i tu przygotowywane są posiłki.
My podążamy za naszą przewodniczką do jeszcze jednego domku i oglądamy bardziej tradycyjny domek. Zasada wewnątrz taka sama – jedno pomieszczenie z wszystkimi najpotrzebniejszymi narzędziami. Dzieci coraz więcej. Musimy oszczędnie zarządzać naszymi skarbami. Żegnamy się mile zaskoczeni uprzejmością i gościnnością naszych gospodarzy. W podziękowaniu za umożliwienie zobaczenia skromnych chatek zbieramy kilka randów. Obie strony wydają się być zadowolone.
Do granicy już tylko kilka kilometrów. Odprawiamy się teraz w drugą stronę i ruszamy dalej. Nocujemy w rodzinnej lodży, która wspiera program adopcji kotów. Niestety pada, nie bardzo, ale jednak. Jemy kolację… Zaskakują nas panie z obsługi, które nagle wychodzą na środek i wspaniałymi głosami wykonują kilka znanych utworów afrykańskich, a nawet hymn RPA. Same niespodzianki. Czas na nocleg po bardzo długim dniu. Ustalamy zawczasu dwa plany i dwie opcje: na wypadek deszczu i na wypadek jego braku. Ja wierzę, że do rana po deszczu nie będzie nawet śladu.
W nocy nie zamykam okien do mojego domku i budzę się w środku nocy, czując, że nie mogę ruszyć nogami. Do tego ciepło mi w stopy. Okazuje się, że kot - mieszanka zwykłego z kotem afrykańskim wskoczył przez uchylone okno i znalazł sobie idealne miejsce do spania. Dobrze, że to tylko mały kot…
"Naturę Islandii zawsze chciałam zobaczyć. Propozycja i program wyjazdu z ESTA TRAVEL były dokładnie tym, w czym chciałam wziąć udział. Islandia wyspa lodu i ognia - lepiej nie można jej opisać. Po prostu skrajności. Trasa długa do przejechania, niewiele dni. Estera z pozytywnym nastawieniem do ludzi i podróży pomimo niesprzyjającej pogody, potrafiła przybliżyć nam wyspę, jej naturę, mieszkańców. Świetna organizacja! Dzięki za to, co widziałam!"
"Sudan to było nie lada wyzwanie! W ogóle nie był na mojej liście 'must visit', ale wizja wspólnego wyjazdu z Esterą Hess ESTA TRAVEL na przetarcie szlaku w kompletnie nieznane obszary sprawiła, że długo się nie zastanawiałam;) Wrażenia ogromne, olbrzymi kraj, kompletnie inna rzeczywistość, zupełnie obce nam problemy tamtejszej ludności... Super fajne jest to, że z ESTA TRAVEL widzimy, jak naprawdę wygląda życie w totalnie odmiennych kulturach, religiach i strefach klimatycznych. To jest zwiedzanie poza przetartymi już szlakami, poza 5-cio gwiazdkowymi hotelami. To jest podróż i przygoda! Ja to uwielbiam! Ładuję wówczas swoje akumulatory. Na pewno jeszcze nie raz skorzystam z oferty ESTA TRAVEL!!!! "
"Co do samej organizacji wyprawy to nic nie nawalało. Estera wybierała zawsze najlepsze hotele w danym mieście, a w nich mieliśmy zwykle najlepiej położone pokoje – np. na Boracay mieliśmy wielki apartament w hotelu bezpośrednio przy pięknej szerokiej białej plaży. W dużym oknie salonu stała wanna z widokiem na szafirowe morze i biały piach. W samolotach mieliśmy z reguły wybrane przez nas miejsca (z przodu), zrobioną przez internet odprawę i tam gdzie można zarezerwowane posiłki według preferencji. Podsumowując: Ważne jest GDZIE się jedzie, ale równie ważne z KIM. Tym razem mieliśmy szczęście jadąc na Filipiny z Esterą – ha ha!"
"I to już jest koniec lankijskiej przygody. Dziękujemy za perfekcyjną organizację. Do następnego razu!"
"My jeździmy dużo, ale ta wyprawa "Misja Wino" przebija wszystkie inne. Zorganizowana dla małej grupy i zorientowana na poznanie lokalnych atrakcji przygotowanych przez gospodarzy daje niezapomniane wrażenia. Długo będziemy te wyprawę wspominać i mamy nadzieję, że uda nam się wpisać kolejna z Pani programu do naszych planów wycieczkowych."
"Wyjątkowa właścicielka, wyjątkowe biuro, wyjątkowy serwis, rewelacyjna oferta. Tak trzymać. "
"Jesteśmy ciągle pod wrażeniem wspaniałej wyprawy do Toskanii pod kierunkiem Ani. Wszystko było bardzo dobrze zorganizowane. Ciekawa trasa, urozmaicona wizytami w winnicach, lanczami i kolacjami przygotowanymi tylko dla nas przez gospodarzy. Wspominamy doskonałą atmosferę. "
"Misja Wino w Andaluzji. Jesteśmy z mężem pod wrażeniem profesjonalizmu Ani i Ani, a gdyby nie pełne autentycznej pasji i wiedzy o Andaluzji prowadzenie imprezy, to nie byłoby to... "
"Kolejna świetnie zorganizowana impreza poprzez logistykę, pięknie "skrojony" program i znakomicie realizowany przez Esterę. Hotele otoczenie miejscowi przewodnicy i miejsca które odwiedzaliśmy - fantastyczne. Nie spodziewaliśmy się takich uroków kraju. Ja ponieważ jestem z Mazur dostąpiłem zaszczytu i obroniłem honor grupy łowiąc piranię, ciekawy punkt programu ale bezpieczny. W ogóle mimo zagrożenia o jakim się słyszy nie odczuwaliśmy tego bezpośrednio. Kolejny raz się nie zawiedliśmy, dzięki!"
"Jestem po Ugandzie. Piękny kraj, piękna wyprawa, piękna organizacja wyprawy. Poza tym rzecz szalenie istotna daleko od domu - poczucie bezpieczeństwa i beztroska - wszystko podane na tacy. Komfort podziwiania rzeczywistości ugandyjskiej takiej jaka jest z zabezpieczeniem wygód, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni - świetne noclegi, jedzenie, dojazdy itp. Polecam sceptykom myślącym, że niemożliwe jest połączenie "dzikości" kraju z naszymi potrzebami ludzi Europy. Wart uwagi jest też talent organizatorki do scalania grupy."
"Misja Wino w Andaluzji. Wyjazd taki, że żal wyjeżdżać. "
