Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Rano, nawet bardzo rano wstajemy i idziemy do kościoła Św. Jerzego. Dzisiaj tutaj obchodzone jest święto patrona. Wraz z nami mimo wczesnej pory do kościoła zmierzają tłumy wiernych. Na biało odziane kobiety i mężczyźni, nawet małe dzieci, wszyscy idą na poranne modły do kościoła. Z daleka słychać monotonne zawodzenie.
My najpierw znając już najlepsze miejsca na zdjęcia ustawiamy się na wzgórzu, a potem idziemy coraz bliżej samego kościoła. Musimy przeciskać się przez wąski tunel, by dostać się do środka. Udaje się nam być blisko uroczystości. Po zaledwie pół godzinie tłum na górze znacznie się zwiększa. Teraz już dziesiątki wiernych modlą się razem z kościołem.
Będąc pod wrażeniem rozmodlenia Etiopii wracamy do hotelu.
Tu śniadanie i jedziemy na lotnisko. Po drodze korzystając z piątkowego przedpołudnia zatrzymujemy się w miejscowej szkole. Jakoś mało nas przekonuje tutejszy wicedyrektor, ale oglądamy dwie klasy, gdzie akurat odbywają się lekcje, potem jeszcze tańczą dla nas maluchy, które dopiero zaczną lekcje na popołudniowej zmianie.
I tak zostawiamy dla nich pomoce szkolne, gry i zabawki.
Lot opóźniony o pół godziny, ale docieramy do Aksum o czasie. Zaraz zabieramy się zwiedzanie, by zdążyć z programem. Trafia się nam bardzo szczegółowy przewodnik, który najpierw pokazuje nam stelle, a potem zabiera także do kościołów i do tutejszego muzeum.
Lunch w lokalnej knajpie, choć ma być lepszy niż dotychczasowe smakuje dokładnie tak samo.
Dla nas i tak największą zagadką zostanie Arka Przymierza, dotychczas w każdym odwiedzanym kościele czy klasztorze opowiadano nam o jej kopii, teraz okazuje się, że w kościele przed nami jest ta jedyna najprawdziwsza przywieziona przed wiekami z Jerozolimy. Jakoś nie chce się nam wierzyć widząc na żywo jak wygląda całe otoczenie, ale nawet nie mamy za bardzo z kim porozmawiać ani wyjaśnić nurtujących kwestii. Tak jest i już.
Wieczorem odkładamy plany szukania restauracji w mieście, decydujemy się na hotelową i ta nas zaskakuje i smakiem i szybkością podania potraw.
Długi to był dzień, bo zaczynaliśmy go już o 5, zatem teraz szybko zapadamy w sen.
