Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Nie bylibyśmy sobą gdybyśmy nie dodali atrakcji. Najpierw przejeżdżamy do kolejki górskiej, która wciąga nas na wulkan Pichincha, który góruje nad miastem. Widoczność jeszcze dobra, dopiero pod koniec naszego spaceru znacznie się pogorszy.
Wracamy do miasta, by zobaczyć równik, pan przewodnik oprowadza nas po poszczególnych salach, ale my wszyscy czekamy na równik. Tu następuje sesja zdjęciowa, a potem szereg eksperymentów.
Mamy mnóstwo śmiechu kiedy przewodnik stawia nas przed kolejnymi zadaniami, Rafałowi udaje się postawić jajko na gwoździu.
Z krótką wizytą wpada do nas mój kontrahent, co jest zawsze bardzo miłe. Zgłodnieliśmy trochę, zatrzymujemy się po drodze w jednej z budek serwujących pyszne i bardzo świeże empanady. Do tego obowiązkowo coca-cola, by poczuć się jak prawdziwi mieszkańcy Ekwadoru.
Posileni gonimy do miasta, bo dzisiaj sobota i niedługo zamkną nam kościoły oraz muzea. Zaczynamy od bazyliki, której wnętrza robią na nas ogromne wrażenie. Wielkie, szare z pięknymi witrażami są bardzo eleganckie. Potem Campanilla, czyli kościół Jezuitów i kolejna niespodzianka, bo miejsce to kapie złotem. Nie ma centymetra przestrzeni pozbawionej zdobień. Pięknie to wygląda, kryje mnóstwo ciekawych historii.
Spacerem przechodzimy na plac główny, tu kupujemy kolejne już szaliki i rozstajemy się przed Pałacem Biskupa. Czas na zakupy, kawę i spacer w pojedynkę. Wieczorem spotykamy się znowu, bo wybieramy się na kolację z najpiękniejszym widokiem w Quito. Całe rozświetlone miasto leży u naszych stóp.
