Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Pomysł na Izrael narodził się znowu spontanicznie podczas przeglądania nowych połączeń lotniczych bezpośrednio z Poznania. Tel Aviv to brzmiało dość egzotycznie, nie za daleko i ciekawie. Bilety dla naszej piątki były w bardzo atrakcyjnej cenie, a lot niespełna czterogodzinny to fenomenalne rozwiązanie na krótki tygodniowy wyjazd w ferie.
Dolecieliśmy na miejsce tuż po południu, nad Tel Avivem błękitne niebo i ciepło. Od razu zwinęliśmy nasze puchówki w rolki i schowaliśmy do walizek. Stęsknieni za słońcem chcieliśmy nałapać go możliwie jak najwięcej.
Wypożyczalnia i jak zwykle te same teksty, próby naciągnięcia na dodatkowe ubezpieczenia, opłaty za autostrady, kiedy przeszliśmy dzielnie kolejne etapy wtajemniczenia, ruszyliśmy do miasta. Bez karty sim, tylko z nawigacją offline było trochę stresu, tym bardziej, że nasz hotel leży w samym centrum, a tu jak na złość wielkie wykopaliska, budowa, rury na wierzchu, wszędzie dźwigi i koparki.
Ale podołaliśmy zadaniu i zaparkowaliśmy auto na jednym z najdroższych parkingów na świecie. W hotelu cała masa przygód, ale to temat na bloga i nie omieszkam tego spisać bo się im należy.
Ruszamy do miasta, bo jesteśmy głodni. Obok nas znajdujemy słynny targ Karmel, część stoisk jeszcze otwartych, inne pozamykane, przechodzimy go w dół i w górę, po czym rozsiadamy się przy zwykłych stolikach w maleńkiej jadłodajni tuż przy ulicy.
Swojski sprzedawca, kucharz i właściciel w jednym zaprasza nas bardzo serdecznie do jedzenia. Przygotowuje nam wspaniałości: hummus, pity, kurczak, kebab. Zajadamy się obserwując ulicę.
W notatkach wynajduję adres na najlepsze lody w mieście, nie jest daleko, więc fundujemy sobie spacer i rzeczywiście już po chwili smakujemy wspaniałości w naprawdę najlepszym wydaniu.
Po powrocie do hotelu czeka na nas cudny widok na miasto z 15 piętra. Aż żal iść spać, bo nie można się napatrzeć na panoramę z okien.
