Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Jak każdy dzień transferowy z miasta do miasta, sobotę zaczęliśmy wcześnie rano. Jakiż był nasz zachwyt, kiedy okazało się, że główny plac Buchary, zwyczajowo głośny i zatłoczony - jest tylko dla nas, witając nas wschodzącym słońcem. Przejazd na dworzec w Bucharze i początek podróży pociągiem z kuszetkami do Chiwy. Śmiechów i chichów nie było końca. Ci, którzy przeżywali to pierwszy raz, byli zachwyceni, a Ci, dla których to nie pierwszyzna - opowiadali przepiękne wspomnienia z różnych zakątków świata i podróży kuszetkami. Wygodne, leżące miejsca i regularny stukot pociągu utuliły nas do snu. Po kilku godzinach byliśmy w Chiwie.
Popołudniowa Chiwa przywitała nas miażdżącym, pustynnym upałem. Transfer na lunch, a potem niespieszne zameldowanie w hotelu, który w XVIII wieku był medresą - pozwoliliśmy upałowi zelżeć. Wieczorny spacer uliczkami starożytnego miasta dało niezwykłe wrażenia. Przed kolacją zdążyliśmy jeszcze odwiedzić Kalta Minor, pałac Konya Ark, a także Islom Khodja Complex.
Początki Chiwy datowane są na rok 2500 p.n.e. Rejon był traktowany przez wieki, jako centrum edukacyjne dla obszaru centralnej Azji. Z wielu ościennych królestw/ państw przyjeżdżali najzdolniejsi, aby pogłębiać wiedzę w tutejszych medresach. W murach miasta jest ponad 70 historycznych medres, które wykorzystane obecnie, jako hotele i restauracje oddają ducha nauki z czasów starożytnych.
Kolacja na dachu restauracji z przepięknym widokiem na zachód słońca i panoramę Chiwy ukoił nasze spalone twarze. Ten widok jest godny zapamiętania.
