Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Nasz dzień rozpoczynamy spokojnym, hotelowym śniadaniem, potem pakujemy podręczne plecaki, bo z powrotem wrócimy dopiero wieczorem, po kolacji. Przed nami cały dzień odkrywania Samarkandy!
Zaczynamy, a jakże, od słynnego placu Registan, który widzieliśmy oświetlony wczoraj wieczór. Jest po prostu przepiękny! Trudno opisać jego ogrom, finezję i piękno! Trudno też zrobić dobre zdjęcie, bo obiektyw aparatu nie obejmuje tych wszystkich sklepień, portali i minaretów.
Przysiadamy więc w cieniu wiekowych madras i po prostu chłoniemy atmosferę tego miejsca i cieszymy oczy barwnymi mozaikami. Zakamarki Registanu kryją liczne sklepy z pamiątkami, korzystamy więc z czasu wolnego i robimy zakupy.
Po lunchu, podczas którego możemy podpatrzeć jak nasza gospodyni przyrządza plov, ruszamy dalej.
Odwiedzamy meczet Bibi Chanum, pobliski bazar i mauzoleum Shah-i Zinda. Wspólnie stwierdzamy, że kolory, mozaiki, zdobienia tutejszych zabytków są magiczne i przywodzą na myśl baśnie Tysiąca i jednej nocy.
Po południu każdy z nas ma ponad dwie godziny czasu tylko dla siebie - na odpoczynek, zakupy, kawę, lub po prostu indywidualne spacery po starym mieście.
A na wieczór mam dla mojej grupy niespodziankę! Czy w muzułmańskim kraju, gdzie uprawia się winorośl i produkuje wino, można znaleźć degustacje lokalnych trunków? Można! I to jaką!
Okazuje się, że w Samarkandzie jest małe muzeum winiarstwa, a degustacja obejmuje aż 10 trunków, w tym koniaki! Podejmują nas we wnętrzach rodem z radzieckiego pałacu - ciężkie kredensy, kryształy, obrazy w złotych ramach. Zgodnie stwierdzamy, że słodkie wina są całkiem przyzwoite, niektórym z nas bardzo smakują koniaki, śmiechu jest co niemiara!
