Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Gdyby nie obowiązkowość we krwi podnieślibyśmy bunt, w takich miejscach należy być dłużej. A może jest się tak krótko by marzyć o powrocie, by często wracać do wczorajszego dnia myślami? Kto wie? W filozoficznym nastroju jemy śniadanie, niebo nad jeziorem dopiero się budzi, zaraz będzie kolejny upalny afrykański dzień. Dzisiaj mamy pokonać wcale nie najdłuższy odcinek, ale jak się okaże i tak spędzimy w busiku aż 11 godzin.
Mamy świetnego kierowcę i to nasze szczęście, drogi nie mają tu żadnych oznakowań, nic, po prostu jedzie się tak jak droga prowadzi, nagle skręca i jedzie dalej. Ufamy mu w pełni ale sami byśmy nigdy w życiu nie odtworzyli tej trasy.
Czas płynie wolno, krajobrazy na szczęście nie są monotonne, cały kraj tonie w zieleni. Dzisiaj dodatkowo święto narodowe Dzień Męczenników, panie ubrały swoje najlepsze kolorowe suknie i teraz przechadzają się drogami, wszyscy mają dziś wolne i zmierzają na msze do pobliskich kościołów, a te czasami leżą nawet kilkanaście kilometrów od wioski.
Podczas przerwy na lunch w telewizji widzimy mszę celebrowaną w asyście wszystkich świętych w Kampali, nie obywa się bez przemówienia pana prezydenta.
Patrzymy jednym okiem, wieczorem docieramy do naszej lodży w Parku Narodowym Wodospadów Murchisona. Wszystko idealnie wyliczone z czasem. Najpierw oglądamy same wodospady, potem prom i zasiadamy bardzo zmęczeni do kolacji.
