Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Czas opuścić Key West. Wcale się nam nie spieszy. Najpierw leniwe śniadanie, potem oczywiście obowiązkowy basen. Woda jest taka przyjemna, że nie chce się z niej wychodzić. Ja w tym czasie odwiedzam Dom Hemingwaya, który wczoraj był już zamknięty. Jest tu sporo pamiątek pisarza a jeszcze więcej kotów. Dom cieszy się dużym zainteresowaniem miejscowych i turystów, spory ruch.
Ruszamy około południa. Po drodze mamy ochotę na jedną z 5 najładniejszych plaż na Florydzie: Honda. Znajdujemy ją bez trudu, wszystkie atrakcje zlokalizowane są przy jednej drodze.
Spory korek przy wjeździe, zasadny, bo plaże tutaj są naprawdę wyjątkowe. Bielusieńki drobniutki piaseczek, błękitny kolor wody i mnóstwo wolnego miejsca. Przenosimy się na sam koniuszek łachy piachu gdzie jesteśmy całkiem sami i plażujemy ile sił. Woda zupełnie bez fal, nadal bardzo ciepła i przyjemna, piasek miałki i bielusieńki niczym pył. Aż żal byłoby nie skorzystać. Wcale nie chce się nam wyjeżdżać ale rozsądek każe nam zejść z mocnego słońca. Mimo najwyższych filtrów musimy uważać. My białasy i nasza jasna cera nie jest z pewnością przyzwyczajona do takiego słońca. Dzieciaki zasypiają od razu. Mi oko też opada.
A kolejny przystanek całkiem blisko, obiecany szpital dla żółwi. Przeraża mnie trochę 1,5 godzinny spacer po ośrodku, ale Maciej nalega bo bardzo interesuje go lokalny szpital. Basia chce zobaczyć żółwie z bliska, my się dopasowujemy. I warto było, po krótkim wprowadzeniu, filmie i małej prezentacji przechodzimy przez autentyczny szpital, salę operacyjną i rentgen a potem już do basenów, gdzie pływają tutejsi pacjenci. Większość z nich cierpi na deformację skorupy i nie potrafi samodzielnie nurkować ponieważ woda wypycha je do góry. Inne niestety cierpią na raka, te mają usuwane kolejne narastające i odrastające im guzy. Są i takie, którym trzeba amputować płetwy albo część skorupy po wypadkach z łodziami czy skuterami.
Baśka bardzo przejęta próbuje utopić mój telefon robiąc nim zdjęcia wprost nad żółwiami w basenach.
Olek chwilowo znudzony przedłużającym się spacerem, ale warto było, miejsce niezwykłe a i cel szczytny.
Jedziemy do Miami, jak już wiecie bez gpsa i mamy tylko azymut i wskazówki z Google maps wydrukowane na kartkach. Szybko zaczynamy odróżniać Ave od Ln, czy St, potem północ od południa i wiemy już gdzie przebiega granica.
Nasz hotel tym razem przy samym lotnisku. Zaznaczyłam iż chcielibyśmy mieszkać na najwyższym piętrze i tak jest naprawdę. Piętro 6, z wielkiego okna, takiego filmowego na całą ścianę widok na pas startowy międzynarodowego lotniska w Miami.
Nie mogłam mieć bardziej wyśnionego miejsca na nocleg. Jestem przeszczęśliwa i przyklejona z nosem do szyby. Uwielbiam lotniska!
