Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Co za widoki
Ależ tu pięknie
Komentarze w takim tonie pojawiały się najczęściej w trakcie naszej wyprawy Gruzińską Drogą Wojenną. To tutaj człowiek intensywnie czuje, że cel nie jest najważniejszy, ale już sama droga jest istotna.
Zatrzymujemy się nad sztucznym jeziorem Żinwali podziwiając jego szmaragdowy kolor. Odwiedzamy fortecę Ananuri, by zajrzeć do cerkwi, wspiąć się na wieżę i zasłuchać się w historie związane z zamieszkującymi to miejsce przed wiekami ludźmi.
Droga wznosi się coraz wyżej. Otaczają nas góry. Krajobraz za każdym zakrętem wydaje się jeszcze piękniejszy. Docieramy do miejscowości Stepancminda, gdzie przesiadamy się do samochodów terenowych, które zawożą nas pod cerkiew Cminda Sameba.
Miejsce to jest pewnego rodzaju symbolem Gruzji pojawiającym się na większości widokówek czy folderów reklamowych. Wspinamy się do tej pięknie położonej cerkwi, by zapalić symboliczną świeczkę w jej pełnym zadumy wnętrzu.
Czy będziemy mieli szczęście i ujrzymy kapryśną górę Kazbek w pełnej krasie? Znajdujemy miejsce na wzgórzu za świątynią i w napięciu czekamy aż chmury odsłonią wierzchołek. Udaje się!
Robimy zdjęcia cerkwi na tle magicznej i majestatycznej góry. Siedzimy na trawie i cieszymy się pięknym widokiem i doskonałym towarzystwem. Aż chce się powiedzieć "Chwilo trwaj!"
W drodze powrotnej zatrzymujemy się jeszcze w najwyższym punkcie drogi wojennej czyli na Przełęczy Krzyżowej oraz pod pomnikiem przyjaźni gruzińsko-rosyjskiej.
W Tibilisi czeka nas uroczysta kolacja, ostatnie toasty, podziękowania. Powoli dobiega końca nasza gruzińska przygoda.
