Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Jest to najwyżej położone żaglowe jezioro na świecie. Poza tym z miejscem tym związane jest wiele miejscowych legend jak np. ta o wędrówce Manco Capac i Mama Ocllo. To właśnie z jednej z wysp znajdujących się na jeziorze mieli oni wyruszyć w poszukiwaniu dogodnego miejsca do życia, które znaleźli w Cusco zakładając tam stolicę Imperium Inków.
Wyruszamy statkiem w kierunku pływających wysp Uros. Wyspy te, podobnie jak większość znajdujących się na nich przedmiotów, zbudowane są z trzciny totora. Wita nas miejscowa wspólnota w kolorowych strojach oraz jej prezydent, który wyjaśnia nam sposób budowy wyspy oraz lokalne zwyczaje.
Zaglądamy do domów zbudowanych z trzciny, kupujemy produkty wyprodukowane przez lokalne kobiety, a na koniec ruszamy w krótki rejs łodzią zbudowaną z trzciny. Cały czas towarzyszą nam miejscowe dzieci w kolorowych strojach, które chętnie wdrapują się na kolana czy na ręce.
Naszym kolejnym przystankiem jest stała wyspa Tequile zamieszkana przez wspólnotę o tej samej nazwie. Ciekawostką jest fakt, że to mężczyźni zajmują się tutaj przędzeniem i tkaniem, a wyroby przez nich wykonywane uważane są za jedne z najlepszych na świecie.
Bierzemy udział w zebraniu, które odbywa się na głównym placu, a następnie spacerkiem udajemy się do miejsca naszego dzisiejszego obiadu. Po drodze dowiadujemy się więcej o zwyczajach wyspiarzy dotyczących między innymi ubioru, zakładania rodziny czy podejścia do własności prywatnej.
Wieczorem ruszamy na kolację do lokalnej restauracji. Postanowiliśmy dzisiaj spróbować lokalnego specjału, czyli świnki morskiej. Odważnie zamawiamy świnkę smażoną i pieczoną. Dziwnie wygląda główka, która spogląda na nas z talerza, ale mimo to odważnie próbujemy.
Kolacji towarzyszy pokaz lokalnych tańców, bo przecież pamiętać należy, że Puno jest Peruwiańską stolicą folkloru. Tak mija nam kolejny udany dzień w doskonałym towarzystwie.
