Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Wreszcie przyszedł czas na Chorwację. Nie wiem nawet, dlaczego mnie tu jeszcze nie było, ale wiem, że zawsze budziłam niemałe zdziwienie pośród osób, które pytały mnie o kraje, gdzie mnie jeszcze nie było, a ja wymieniałam pośród nich Chorwację. Więc właśnie dzisiaj stan ten się zmieni i także ja dołączę do grupy osób, które Chorwację znają i to wcale nie byle jak, bo jak to zwykle u nas, plan jest objazdowy i dość intensywny.
Na pewno loty z i do Poznania też dołożyły się do decyzji o wyjeździe właśnie do Chorwacji.
Zatem pakujemy rzeczy, odstawiamy Marsa do hotelu dla psów i lecimy. Na Ławicy bez żadnych kłopotów. Po liczbie ludzi do odprawy wydaje się, że samolot do Puli nie będzie pełen. I rzeczywiście, kilkadziesiąt miejsc jest wolnych. To niebywałe, że komukolwiek chce się ciągnąć do Chorwacji samochodem. Od wyjścia z domu (a jeszcze byliśmy na poczcie) do wejścia do hotelu (a po drodze zrobiliśmy szybkie małe zakupy w Lidlu w Puli) minęło 6 godzin, w tym zaledwie 1,5 zajął lot.
Było bardzo szybko i miło, a wyszliśmy w zupełnie innym świecie. Ciepło, choć nie za bardzo, niebo lekko usłane chmurkami, co jest dla nas zbawienne, bo powietrze gęste i ciężkie. W wypożyczalni samochodów przekonujemy się, że Chorwaci nie będą aż tacy mili. Pan obsługujący nas, niby miły, ale aż trzykrotnie robi podchody jak obskubać nas z dodatkowych pieniędzy. Dobrze, że znam już te sztuczki. Najpierw próbuje sprzedać nam pełne ubezpieczenie zapewniając, że to, które mam akurat w ich wypożyczalni nie działa – to bzdura. Potem na siłę chce nam zmienić warunki i nalega byśmy oddali auto z pustym bakiem, choć wykupiłam opcję z pełnym, a na sam koniec kiedy dostajemy nie to auto, które zamawialiśmy, szybko wspaniałomyślnie znajduje rozwiązanie proponując inne auto, o klasę lepsze za bagatela 200 EUR dopłaty. Nie powiem, psuje mi humor na dzień dobry, bo nienawidzę naciągactwa, ale nie chce mi się wierzyć, że tak będzie w Chorwacji stale.
Jednak nasze zakwaterowanie w hotelu wygląda bardzo podobnie. Niby wszystko się zgadza, ale dostajemy domek w wybranej kategorii to prawda, jednak jest w ostatnim rzędzie, najbardziej oddalony od wody, a pani przekonuje mnie, że to dlatego, że tylko na 3 noce, bo zazwyczaj goście zostają tu po siedem dób. Nie chcecie wiedzieć ile kosztuje sobie taki mały domek dla rodziny w Chorwacji. Na przykład w Gruzji tyle samo kosztował 5 * hotel ze wszystkimi wygodami, więc mam prawo być lekko poirytowana, a nawet zrezygnowana.
Pani nawet nie próbuje znaleźć rozwiązania. Macham ręką, bo kopię się ze ścianą. Na miejscu okazuje się, że domek daleko, ale jest przytulny i nic nam więcej nie potrzeba, jednak na pewno nie jest wart ceny, jaką za niego zapłaciłam.
Widzę jednak, że camping z gośćmi liczyć się nie musi, bo wszystkie miejsca campingowe i te dla namiotów i te dla przyczep zajęte. Domki we wszystkich kategoriach też pełne. My najpierw wskakujemy w stroje i jedziemy do parku wodnego, potem na basen, a potem jeszcze nad morze. I to pewnie trochę usprawiedliwia cenę obiektu, bo te wszystkie atrakcje mamy pod nosem.
Nie wiemy, ile śpią dzieci, ale my zasypiamy już ok. 22:00 i to snem sprawiedliwego. Śpimy ciurkiem do rana.
