Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Ciężko się wstaje o 3:00, a tak mieliśmy ustawione dzisiaj nasze zegarki. Samoloty z Poznania, Wrocławia, Krakowa i Warszawy spotkały się we Frankfurcie. Tu poznaliśmy się po raz pierwszy w składzie gotowym na Egipt.
Dłuższy lot do Kairu był całkiem pełen i minął nam dość szybko, tym bardziej że część z nas podsypiała od czasu do czasu.
Na lotnisku bardzo sprawnie minęliśmy wszystkie bramki, odebraliśmy nasze wizy i bagaże, wyszliśmy zadowoleni na zewnątrz i ani kroku dalej. To jedna z nowych zmian tutaj, wszędzie poruszając się jako grupa musimy mieć pozwolenie policji. A czekanie na zgodę na wyjście z lotniska zajęło nam dobrą godzinę, obok stały i czekały jak my dwie kolejne grupy.
Kiedy już się nam wydawało, że policja rozpatrzyła nas wniosek pomyślnie, nadzieja okazała się mocno na wyrost. Mogliśmy jedynie zająć miejsca w busie i znowu czekać.
Bezsensowna strata czasu, ale pewnych rzeczy się tutaj nie przeskoczy. Egipt nadal pozostaje państwem policyjnym i musimy się do tego dopasować.
Dotarliśmy do naszego hotelu zbyt późno, by zobaczyć piramidy, które mamy dokładnie pod płotem. Ale nic straconego, ponieważ po bardzo krótkiej przerwie ruszyliśmy do miasta w stronę Nilu, by tam na łodzi zjeść kolację. Sama wyprawa felukką bardzo przyjemna, a jedzenie smaczne, ale zmęczenie nie dawało nam żyć. Opadały nam oczy i każdy marzył tylko o pójściu spać.
Wróciliśmy do naszego hotelu dobrze po 23. Za nami długaśny dzień, ale ile radości przy tym.
