Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Poranek w Goris przywitał nas mgłą. Zbieramy się jednak po śniadaniu stosunkowo sprawnie, na spacer przy głównym placu miasta. Kilka ciekawostek związanych z miejscem, jego historią i dosyć szybko ruszamy w dalszą drogę, tego dnia mamy jeszcze dużo do zobaczenia. Poza tym, po atrakcjach w prowincji Sjunik, czeka nas jeszcze przejazd do Erywania.
Niedaleko Goris rozpoczyna się szlak pieszej wędrówki do wąwozu, przez tereny opuszczonych wiosek. Dzielimy się na dwie grupy i większa część podejmuje wyzwanie odbycia 3-godzinnej trasy z przewodnikiem ormiańskim, a druga, pod moją opieką, przejeżdża do wąwozu rzeki Worotan.
Przy diabelskim mostku oglądamy naturalne baseny z wodą termalną, a potem idziemy w dół wzdłuż strumienia wąwozu. Niczym niezakłócona natura miejsca wciąga nas na tyle, że po godzinnym spacerze zostajemy jeszcze z miejscowym sprzedawcą kawy i kukurydzy na degustację.
W końcu ruszamy w kierunku wsi, w której mamy spotkać się z resztą grupy. W drodze jeszcze postój na krótki spacer na punkt widokowy na wąwóz i opuszczoną wioskę Halidzor. Można oniemieć z zachwytu.
Po lunchu wjeżdżamy najdłuższą kolejką linową Skrzydła Tatevu do klasztoru Tatev i po zapoznaniu się z historią kompleksu oddychamy chwilę atmosferą miejsca. Żal odjeżdżać.
