Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Czasami dobrze, że nie mamy śniadania w hotelu. Wtedy jest okazja, żeby odkryć takie piękne, klimatyczne i smaczne miejsca jak dzisiejsza restauracja w porcie. Poza pięknym widokiem jemy same pyszności i ruszamy poza miasto. Dzisiaj szczególnie trzymaliśmy kciuki za pogodę i za widoki.
Najpierw pierwszy odcinek trasy wiedzie do Te Anau, niewielkiej miejscowości będącej bramą dla wszystkich, którzy tak jak my wybierają się na rejs po fiordach. Można wybrać dwa: albo klasykę, czyli Milford Sound i od tego my zaczniemy, albo Doubtful Sound, który od kilku lat stara się zdobyć podobną popularność jak bardziej znany sąsiad.
W sumie mamy do przejechania 4 godziny trasy, ale idealnie na czas jesteśmy na miejscu. Zdążymy jeszcze wypić kawę po drodze, zrobić mini zakupy i przed czasem zbiórki stawiamy się w porcie.
Tu zamieniamy nasze bilety na karty pokładowe i w kolejce grzecznie wchodzimy na pokład statku. Rejs potrwa niemal dwie godziny, przepłyniemy pomiędzy urokliwymi skałami, obejrzymy sporo wodospadów, a na sam koniec zrobimy pętelkę na Morzu Tasmana.
Pogoda bajkowa, widoczność świetna. Mamy do wyboru pokład górny albo dolny, pokład otwarty albo zamknięty.
Zadowoleni po rejsie zaczynamy rozglądać się za czymś do jedzenia, jedyna tutaj kawiarnia jest już zamknięta, kolejne w miasteczku za dwie godziny. Oliwii udaje się nawet skrócić ten czas przejazdu.
Ale tu sytuacja typowa dla Nowej Zelandii, czyli knajpy są trzy, z czego nigdzie nie ma miejsc dla takiej grupy jak nasza, musimy się podzielić, i poczekać na swoją kolej. Nie była to najlepsza nasza kolacja na trasie, ale przynajmniej nie musieliśmy głodować.
