Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Dzisiejszy dzień rozpoczynamy od wizyty na targu rybnym, gdzie ponownie spotykamy się z naszą przewodniczką. Nikt tak jak ona nie opowie nam o tutejszych rybach, owocach morza i o tym, jakie potrawy można z nich przygotować.
Następnie tramwajem wodnym przepraszamy się na drugą stronę Canal Grande (na szczęście strajk vaporetto był tylko jednodniowy!) z zamiarem zwiedzania dzielnicy żydowskiej. Tu dociera zdecydowanie mniej turystów, uliczki są szersze, jest więcej zieleni.
Odwiedzamy dom, w którym żył i tworzył Tycjan, mamy możliwość przejść się najwęższą uliczką Wenecji. I wracamy w kierunku placu Św. Marka, bo na godzinę 12.00 mamy wykupione bilety wstępu do bazyliki. Tutaj żegnamy się z przewodniczką, bazylikę zwiedzamy samodzielnie.
Trwa to niestety bardzo długo ze względu na potężne kolejki i tłumy w środku, ale widok z tarasu na cały plac zalany słońcem, wynagradza wszystko. Po bazylice czas na lunch — zabieram grupę na tradycyjne cicchetti, czyli małe przekąski, najczęściej w formie kanapeczek, które popijane kieliszkiem białego wina lub prosecco są typową, wenecką przekąską.
Po lunchu upragniony czas wolny — każdy ma już plan na lody, kawę i zakupy, a spotykamy się dopiero popołudniem na rejs gondolą po kanałach, który jest wisienką na torcie naszego wyjazdu.
Na ostatnią kolację wracamy do upatrzonej uprzednio restauracji nad kanałem do dzielnicy żydowskiej, ale nie biesiadujemy zbyt długo, bo jutro przed nami wczesna pobudka na lot powrotny.
