Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Największe jezioro w Ameryce Południowej i najwyżej położone jezioro żeglowne na świecie! Ma powierzchnię aż 8287 km², długość 190 km i szerokość 80 km. Przeciętna głębokość wynosi od 140 do 180 metrów, a maksymalna sięga 281 metrów.
Po śniadaniu udaliśmy się do portu, ale nie w byle jaki sposób – jako niespodzianka czekali na nas panowie z rikszami! W porcie czekała już prywatna łódź, którą wypłynęliśmy wgłąb jeziora.
Mało kto wie, że przez długie lata dyrektorem żeglugi parowej na jeziorze Titicaca był zdolny polski inżynier Władysław Folkierski, uczestnik powstania styczniowego.
Nazwa „Titicaca” dostarcza tematu do żartów w sporach między Peru a Boliwią, które podzieliły się wodami jeziora. W języku hiszpańskim słowo caca oznacza „kupę”. Peruwiańczycy żartują, że do nich należy „Titi”, a reszta – „Caca” – do Boliwii.
Odwiedziliśmy słynne pływające wyspy zbudowane z trzciny totora. Tego typu konstrukcja wytrzymuje około 30 lat. Podczas wizyty mieliśmy okazję zobaczyć, jak takie wyspy są budowane, a lokalne kobiety pokazały nam swoje domy oraz pięknie haftowane produkty.
Kolejnym przystankiem była wyspa Taquile, gdzie uczestniczyliśmy w lokalnym tańcu i obserwowaliśmy proces tworzenia tekstyliów. Te rękodzieła są uznawane przez UNESCO za jedne z najpiękniejszych na świecie.
Na wyspie od najmłodszych lat dziewczynki uczą się haftowania, a chłopcy dziergają na drutach. Dorosły mężczyzna, aby poślubić swoją wybrankę, musi udowodnić jej ojcu swoje umiejętności, robiąc czapkę tak szczelną, by utrzymała wodę z jeziora.
Podczas wizyty na wyspie zjedliśmy pyszny lunch z widokiem na jezioro – świeżo złowionego rano pstrąga.
Po dniu pełnym atrakcji i niezapomnianych doświadczeń wróciliśmy do Puno.
