Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Po przepysznym śniadaniu odwiedzamy jeszcze pracownię jubilerską. Sri Lanka słynie z wydobycia kamieni szlachetnych takich jak szafiry, akwamaryny, turmaliny, granaty, czy kamień księżycowy. Poznajemy trudny i niebezpieczny sposób ich wydobycia z podmokłych terenów przy pomocy specjalnych podziemnych drewnianych rusztowań. Przyglądamy się też pracy rzemieślników, którzy z wielką pieczołowitością osadzają drogocenne kamienie w oprawach biżuteryjnych. Słynny pierścionek zaręczynowy księżnej Diany zdobił 12-karatowy szafir cejloński, który pochodził ze Sri Lanki i był otoczony 14 diamentami. Pierścionek został wykonany przez Garrard, Crown Jewellers i osadzony w 18-karatowym białym złocie na wzór broszki, którą w 1840 roku książę Albert zamówił dla królowej Wiktorii. Został on później wręczony Księżnej Kate przez księcia Williama podczas ich zaręczyn.
Po pracowni jubilerskiej odwiedzamy manufakturę batiku, gdzie przemiłe panie pokazują nam w jak misterny sposób uzyskiwany jest pożądany wzór, poprzez wielokrotne wykonywanie wzorów woskiem i wielokrotne farbowanie. Oczywiście nie obyło się bez zakupów.
Potem już jedziemy busikiem w kierunku Nuwara Eliya, czyli tzw. Nowej Anglii, miejsca, gdzie brytyjscy kolonialiści w XIX w. wśród zamglonych wzgórz i w nieco chłodniejszym klimacie, chcieli stworzyć sobie namiastkę ojczyzny.
Droga jest przy końcu kręta, prowadzi przez wzgórza, co u niektórych z nas powoduje chorobę lokomocyjną. Potem pojawia się gęsta mgła. Na szczęście zdążyliśmy już zatrzymać się przy malowniczych plantacjach herbaty i zrobić sobie zdjęcie z pracującymi tam kobietami, oczywiście dając im sowity napiwek. Te pracownice to potomkinie tzw. Tamilów plantacyjnych – mieszkańców indyjskiego południowego stanu Tamilnadu, którzy zostali tutaj przywiezieni przez Anglików do pracy na plantacjach herbaty na początku XIX w.
Zatrzymujemy się w fabryce herbaty, gdzie dowiadujemy się o całym procesie wytwarzania herbaty. Degustowaliśmy też różne rodzaje tego bursztynowego napoju, z którego wytwarzania słynie Sri Lanka min, najszlachetniejsze z herbat - Golden Tip i Silver Tip. Co ciekawe, w naturze herbata nie jest krzewem a drzewem, które dorasta do kilkunastu metrów wysokości. Wszystkie rodzaje herbaty wytwarzane są z liści tej samej rośliny – różnica polega na procesie produkcji – przy czarnej herbacie liście poddawane są fermentacji, przy zielonej liście są podgrzewane, żeby zatrzymać fermentację, przy białej herbacie suszy się je na słońcu w naturalnych warunkach. Czarna herbata to pełna oksydacja (100%), zielona herbata: brak oksydacji (minimalna ingerencja), biała herbata: bardzo lekka oksydacja (naturalny proces).
Historia herbaty na Sri Lance zaczyna się w XIX wieku, kiedy wyspa była jeszcze brytyjską kolonią. Co ciekawe, herbata stała się tam popularna przypadkiem – pierwotnie wyspa była centrum produkcji kawy, ale plaga grzybów zniszczyła plantacje kawy w 1869 roku. Brytyjski plantator James Taylor zasadził wtedy pierwsze krzewy herbaty w okolicach Kandy, co dało początek jednemu z najważniejszych przemysłów na wyspie.
