Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Po śniadaniu okraszonym obserwowaniem zwierząt, które przyszły do wodopoju w naszej lodge, wyruszamy w kierunku Outjo. Tam szybkie zakupy spożywcze, kawa i krótki postój w lokalnych sklepach z odzieżą. Nie znajdujemy tego, po co przyszliśmy, więc ruszamy dalej.
Kolejny przystanek - farma krokodyli w Otjiwarongo. Najpierw wycieczka z przewodnikiem, podczas której poznajemy życie tych ogromnych drapieżnych stworzeń, a następnie lunch. Miejsce zobowiązuje, więc większość z nas zamawia steki, żeberka, carpaccio, nuggetsy. Oczywiście wszystkie z mięsa krokodyla. Smakują jak połączenie kurczaka z wieprzowiną. Próbujemy też carpaccio z zebry. Bardzo ciekawe doświadczenie.
Z farmy ruszamy w dalszą drogę w kierunku pasma Gór Erongo. Nasza lodge na tę noc wprawia nas w zachwyt - nic nowego, przy każdej kolejnej mówimy, że lepiej już być nie może, a potem okazuje się, że jednak... może.
Szybko zostawiamy nasze bagaże w pokojach i ruszamy na spacer w pobliskie góry. Chcemy zdążyć na zachód słońca, dlatego nie ma co czekać. Wspinaczka nie jest trudna, ale w niektórych miejscach wymaga od nas włożenia więcej wysiłku. Robimy przystanki, żeby napawać się widokami. Ktoś nawet wypatruje żyraf na horyzoncie. Jest pięknie.
Jedna rzecz dodałaby do cudowności całej naszej wyprawie w góry - wino z widokiem na zachód słońca. No nic, musimy na nie poczekać do kolacji. Wtedy wzniesiemy toast za dzisiejsze atrakcje. Idziemy dalej. Jesteśmy już prawie na samym szczycie i nagle dochodzą nas jakieś głosy. Ktoś klaszcze i skanduje gratulacje dla nas. Za rogiem skały czeka John z obsługą lodge! Czy ktoś mówił o winie? Na rozłożonych na skałach kocach mamy kieliszki, wino, przekąski! I oczywiście widoki!
Słońce powoli chowa się za horyzont, a my siedzimy w ciszy napawając się pięknem otaczającego krajobrazu, wznosząc toast, że możemy przeżywać tę chwilę pośród natury z tak wspaniałymi ludźmi. Lepiej być już chyba nie może..
