Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
W obozie panuje całkowita cisza. Tylko w namiotach naszej grupy rozpoczyna się ruch i przygotowania do podróży. Lekko zaspani, wsiadamy do samochodów 4 × 4, aby wyjechać z pustyni. Przesiadamy się do busa i kolejne dwie godziny przemierzamy trasę do miejscowości Nizwa. Czas nas goni, bo przed nami dodatkowa atrakcja dnia.
Jest nią targ zwierząt, który co piątek w godzinach wczesno-porannych odbywa się w tym mieście. Okoliczni hodowcy zwierząt (przede wszystkim kóz/krów/wielbłądów) przybywają do Nizwa, aby sprzedać swój dobytek. Miasto tego dnia jest pełne gwaru i zamieszania. Docieramy na targ i rozpoczyna się szaleństwo zdjęć i wrażeń.
Z wielkim zainteresowaniem oglądamy odbywający się przed nami "spektakl". Sprzedawcy pośpiesznie biegają dookoła zainteresowanych, wykrzykując ceny i pokazując swoje zwierzęta. Gdy spotykają się dwie strony, rozpoczyna się negocjacja i sprzedaż. W targu uczestniczą przede wszystkim mężczyźni. Jest to dla nas okazja, aby zobaczyć prawdziwą codzienność Omańczyków.
Nasyceni widokami targu zwierząt przemierzamy kolejne sektory Suku. Najpierw próbujemy daktyli — w Omanie jest ich ponad 200 gatunków. Wachlarz słodkości, twardości, koloru, sprzedawanych owoców jest przeogromny. Ale na tych słodkościach nie poprzestajemy. Pojawia się kolejna charakterystyczna dla Omanu słodycz - halva. Nie jest ona jednak tym, z czym się nam ta nazwa kojarzy. Jest to bowiem galaretowaty deser, robiony na bazie cukru i kilku dodatkowych składników (orzechy, kardamon, szafran itp.). Niektórym uczestnikom przypada do gustu, innym nie).
Zaczyna się robić ciepło, więc z przyjemnością wypijamy sok ze świeżych granatów. Daje nam on siłę na kolejne godziny zwiedzania.
Miasto Nizwa było kiedyś stolicą Omanu. Dziś poza sukiem wizytówką miasta jest przepiękny, odnowiony fort. Pochodzi z 17 wieku, a udostępniono go do zwiedzania w 1995 roku. Obejmuje dwie części - fort, jak i zamek (wybudowany ponad 1000 lat temu). Wspinamy się na owalną basztę o wysokości 35 metrów. Jest gorąco, ale widoki ze schodów baszty zachęcają do wysiłku. Przed oczami pojawia nam się panorama miasta, meczet, jak i gaje palm daktylowych.
A wszystko na tle przepięknych gór Jebal Achdar (Zielonych gór). Zwiedzamy kolejne wystawy i pokoje zamku, a na koniec po raz kolejny mamy okazję doświadczyć omańskiej gościnności. W jednym z pomieszczeń, gdzie zasiada duża grupa Omanek, zostajemy zaproszeni na poczęstunek i wspólne zdjęcia. Na tym jednak się nie kończy. Są i tańce i wspólne rozmowy. Ku naszemu zaskoczeniu do zabawy zostają zaproszeni również Panowie (w Omanie często kobiety przebywają w osobnych pomieszczeniach niż mężczyźni).
Wspólnie delektujemy się szaloną chwilą z lokalnymi paniami. Ponieważ jest piątek (dzień święty dla muzułmanów/weekend) w forcie odbywa się pokaz lokalnych tańców i śpiewu. Jego obejrzenie dodaje kolorytu naszej wizycie w forcie.
Następnie wsiadamy do busika i wyjeżdżamy poza centrum Nizwy, aby zobaczyć słynny Falaj Daris. To system podziemnych kanałów nawadniający (jeden z 5), wpisany na światową listę UNESCO. W kraju, gdzie 85% obszaru obejmują pustynie i półpustynie, a średnia ilość opadów w ciągu roku jest mniejsza niż 75 mm, takie rozwiązania gwarantują życie. Systemy te stosowane są od ponad 2000 lat, a ostatnio przeprowadzone spisy, wykazały, że działających systemów jest w całym Sułtanacie ponad 3 tysiące.
Falaj Daris ciągnie się przez 8 km, ale my dotarliśmy do odcinka, który znajduje się w parku i jest udostępniony do korzystania dla lokalnych. Tu można zażyć kąpieli w przecudownie przezroczystej wodzie. Nie skorzystaliśmy z tego przywileju, bo zbliżał się czas lunchu i nasze żołądki wzywały nas na posiłek. Pyszny lunch w restauracji na Starym Mieście, a potem przejazd do hotelu na zasłużony odpoczynek.
Popołudnie spędzamy na relaksie - kąpieli w basenie i korzystaniu z uroków hotelu. Dzień kończymy przepyszną kolacją w hotelowej restauracji.
