Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Śniadanie na wynos - co oznacza, że wybieramy się na całodniową wycieczkę na wyspę Praslin. Wyruszamy najwcześniejszym promem o 7:30. Płyniemy ledwie 15 minut, ale dzisiaj ocean jest dość wzburzony. Na miejscu czeka już na nas kierowca, który obwiezie nas po wyspie. Rozpoczynamy od wybrzeża, zatrzymujemy się w kilku punktach widokowych, by podjechać na jej północny skrawek.
Idziemy przez pięknie utrzymane pola golfowe na kolejną piękną plaże Anse Georgette. Chwila ulewnego deszczu, który przetrwaliśmy pod płaszczem liści palmowych i możemy siadać na piasku do śniadania piknikowego. Ponieważ nie ma rafy blisko brzegu, fale są duże. Nie przeszkadza to jednak w kąpieli czy też siedzeniu na piasku w wodzie… po tak pięknym poranku ruszamy dalej - malownicza droga do rezerwatu przyrody Vallee de Mai, by zobaczyć, jak rosną jedyne na świecie palmy - lodoicja seszelska, zwana Coco de Mer, rodzące orzechy o kształtach przypominających... pośladki. Jest to las pierwotny, wpisany przez UNESCO na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego.
Drzewa te mogą żyć od 200 do 400 lat i uwierzcie - są przeogromne! Idąc ścieżką z przewodniczką, miałam wrażenie, jakbym przeniosła się w czasie w miejsce, gdzie nie ma ludzi, a przyroda jest nieprawdopodobnie wybujała i gęsta. W pniach po lodoicjach zakładają gniazda papuzice małe - ptaszek żyjący tylko na Praslin. Spacer po tym wyjątkowym przyrodniczo miejscu jest niezapomniany.
Czas na dalsze zwiedzanie wyspy - w planach najpiękniejsza plaża — a jakże miałoby być inaczej! Deszcz niestety pokrzyżował nasze plany… podjechaliśmy na przepiękną plażę, ale na późny lunch, z widokiem na zatokę, malowniczą huśtawkę. Miejsce okazało się bardzo przyjemne - zostaliśmy tutaj już do końca naszego pobytu na Praslin.
Prom powrotny i już za chwile jesteśmy na naszej małej La Digue… Wsiadamy na rowery i jedziemy do hotelu na kolacje. Dzisiejszy dzień był pełen wrażeń, mogliśmy też zobaczyć kolejną wyspę na Seszelach - myślę ze wszyscy mieli jedną refleksję - urocza, piękna, większa… ale zdecydowanie wolimy naszą małą, z kilkoma samochodami, gdzie wszędzie można podjechać rowerem, a po tygodniu spotykając miejscowych ludzi na ulicy, przystaje się i rozmawia jak z kimś dawno już znanym…
