Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Pyszne śniadanie, słońce, widok na pustynię, czego chcieć więcej. Ruszamy na zwiedzanie oaz. Pierwsza z nich Chebika najbardziej turystyczna, nie bardzo mi się podoba. To pierwsze takie miejsce, gdzie jest tak turystycznie, stragan za straganem, jedna ścieżka i wszyscy turyści przywożeni tutaj autami terenowymi. Ale wypada ją zobaczyć, więc jesteśmy i my tutaj. Dzieciaki nawet wskakują do małego źródełka pod wodospadem dla ochłody.
Po herbacie miętowej jedziemy do kolejnej oazy, Tamerza. Tu samozwańczy przewodnik zabiera nas na spacer i pokazuje wszystko, co najpiękniejsze, najpierw oaza, potem wspaniałe dno wąwozu, panorama na wąwóz a na sam koniec wodospad. Nie ma tu ani jednego straganu na trasie, większość turystów dociera, o ile w ogóle tylko na koniec naszej trasy, czyli pod wodospad. A my tymczasem mamy całą rundę.
Na sam koniec zostawiamy sobie wąwóz Mides. Bardzo ładny, Basia i Maciej schodzą na samo dno, my z dzieciakami czekamy przy stoiskach z różami pustyni i kamieniami.
W Tunezji jak w wielu innych krajach jest sjesta i lokale się zamykają, ale wspólnymi siłami załapujemy się na kanapki na ciepło.
Basen, książeczka, odpoczynek, na kolację jedziemy do restauracji w centrum polecanej przez naszych hotelowych opiekunów. Rzeczywiście jedzenie jest bardzo smaczne.
