Estera Hess — podróżnik, traveler, pilot wycieczek zagranicznych, explorer, lingwista. Smakosz kuchni świata, amator sportów motorowych. Łowca przygód egzotycznych, ekspert w planowaniu indywidualnych wyjazdów zagranicznych. Doradca przy wyborze kierunku wakacji.
Odespani po wczorajszych przygodach, dzisiaj ruszamy na spacer po mieście. Już po drodze widzę, że mamy głód zakupów, wydłużamy chwilę pobyt w miasteczku.
Swakopmund jest tak kameralny, że udaje się nam zwiedzić główne ulice, a nawet muzeum, obowiązkowo idziemy na molo, a potem mamy jeszcze chwilę na zakupy. Obowiązkowo nabywamy buty ze skóry kudu.
W hotelu zbiórka i przed wyjazdem na północ zaglądamy do tutejszego marketu. A tam biltong, czyli suszone mięsko, gin z Namibii, suszone mango.
Zaopatrzeni i w przekąski i w prezenty obieramy kierunek Cape Cross.
Pierwszy nasz przystanek to wrak starego statku, będący wprowadzeniem do historii Wybrzeża Szkieletowego. I my wysiadamy na plaży, robimy zdjęcia, ocean jest tu niby łagodny, ale po wysłuchaniu historii jak bezwzględnie rozprawia się ze statkami, budzi jeszcze większy respekt.
Lunch w lokalnej restauracji, kameralnej i bardzo smacznej. Mimo zapowiedzi przeciąga się trochę wydanie jedzenia, ale jest na tyle dobre, że czekamy z cierpliwością.
Wreszcie ostatni punkt programu przed nami.
Cape Cross to miejsce, gdzie znajduje się wielka kolonia uchatek. Są ich tu niezliczone ilości. Niestety o tej porze roku jest tu też bardzo dużo młodych zwierzaków. Tylko co czwartej z nich uda się przeżyć, większość pada łupem szakali albo hieny, jeszcze więcej zostaje przygniecionych przez dorosłe uchatki. Trup ściele się gęsto, zapach rozkładających się ciał tych zwierzaków jest bardzo intensywny i specyficzny.
Nasz hotel dzisiaj stoi wprost na plaży, wszystkie nasze okna wychodzą na ocean. Część z nas wybiera się na spacer po plaży. Niestety i tutaj sporo martwych uchatek, woda przybiera i zabiera zwierzaki w głębiny.
Kominek do kolacji całkiem zasadny, robi się rześko.
